วัยแสบสาแหรกขาด โครงการ 2

เพื่อนตาตามมาเห็นพีทพยศสุดฤทธิ์เอาหัวกระแทกเบาะไม่หยุด ตาก็หลอกล่อตามเคยว่าจะเอาอะไรตาจะซื้อให้หมดเลย พีทจึงค่อยสงบลงเมื่อตาตามใจ ได้อย่างที่ตนต้องการแล้ว

เพื่อนตาเห็นอาการของพีทก็บอกตาว่าควรพาหลานไปหาหมอเพราะมันไม่ดีกับเด็ก แต่ตาบอกว่าไม่มีอะไร แค่ตามใจมันก็หายแล้ว เพื่อนตาติงว่าตาจะอยู่ตามใจมันได้อีกกี่ปีนักเชียว อีกคนก็เตือนแกมติงว่า

“ใช่! พอมันโตขึ้น อยู่ในสังคมข้างนอกใครจะตามใจมันแบบแก ถ้าแกไม่สอนพอมันโตขึ้นมันจะรู้ได้ยังไงว่าต้องปรับตัวยังไง แล้วจะเข้าสังคมกับคนอื่นได้ไหม”

คำเตือนของเพื่อนทำให้ตาเริ่มได้คิด

ooooooo

เพื่อแก้ปัญหาภูมิกับไออุ่นที่ทะเลาะและตีกันวันก่อน ครูน้อยเชิญพ่อแม่ของทั้งสองมาคุยกันที่โรงเรียน ครูน้อยบอกพ่อแม่ของทั้งสองว่าได้สอบสวนแล้ว เด็กต่างยอมรับว่ามีส่วนผิด คราวนี้ได้ตักเตือนไปแล้วแต่ถ้ามีอีก คราวหน้าคงต้องพักการเรียน

เกริกฤทธิ์พ่อของไออุ่นเห็นลูกสาวตัดผมสั้นท่าทางแมนสุดๆก็ถามอย่างรับไม่ได้ว่ามีปัญหาอะไร ทำไมทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา ไออุ่นบอกว่า “อุ่นไม่มีปัญหาพวกมันนั่นแหละมีปัญหา” เกริกฤทธิ์เตือนแกมตำหนิว่าตัวเป็นผู้หญิงไปมีเรื่องกับผู้ชายมีแต่เสียกับเสีย อะไรยอมได้ก็ยอมบ้างแค่แซวกันนิดหน่อย

“พ่อไม่เป็นไร แต่อุ่นเป็น อุ่นไม่ชอบ ถ้าเป็นผู้หญิงแล้วต้องยอมทุกอย่าง! อุ่นไม่อยากเป็น!! อุ่นไปเรียนนะ” ยกมือไหว้แล้วออกไปเลย พ่อมองตามคิดหนักและเป็นห่วงกับคำพูดทิ้งท้ายของไออุ่น

เย็นนี้ไวทินพ่อของวีหนึ่งนัดกินข้าวกัน สังเกตเห็นวีหนึ่งเอาแต่เขี่ยอาหารไปมาหน้าตาซูบซีดถามว่าเรียนหนักไปหรือเปล่า วีหนึ่งบอกว่าช่วงนี้วุ่นวายมากต้องสอบโน่นสอบนี่เต็มไปหมด คู่แข่งก็เยอะ ระบบก็มึนๆ ตนก็ต้องตั้งใจไม่อยากทำให้พ่อกับแม่ผิดหวัง

ไวทินบอกว่าไม่ว่าผลการสอบของลูกจะเป็นยังไง พ่อไม่ผิดหวังอยู่แล้ว พ่อไม่อยากให้ลูกกดดันตัวเอง พ่อไม่อยากให้วีไม่มีความสุข ความกดดันภายในทำให้วีหนึ่งน้ำตาร่วงทันที ไวทินตกใจถามว่าลูกเป็นอะไร วีหนึ่งร้องไห้หนักบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่ตนไม่เป็นอะไร แล้วหยิบกระเป๋ามือสั่นริกๆขอตัวกลับ แต่พอลุกขึ้นก็หน้ามืดวูบไปกองกับพื้น

“วี!!!” ไวทินตกใจมาก